Το κυπριακό ζήτημα είναι σημαντικό εθνικό θέμα και απασχολεί έντονα τη διεθνή κοινότητα στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. Η Κυπρος βρίσκεται από το 1878 στην κατοχή των Άγγλων, αλλά οι Ελληνοκύπριοι επιθυμούν την ένωση του νησιού με την Ελλάδα.
Μετά την αποτυχία των ειρηνικών διεκδικήσεων, το 1955 αρχίζει ο ένοπλος απελευθερωτικός αγώνας των Κυπρίων εναντίον των Άγγλων. Την ένοπλη δράση αναλαμβάνει η μυστική στρατιωτική οργάνωση Ε.Ο.Κ.Α. Ο κυπριακός λαός συμμετέχει και συμπαραστέκεται με όλες του τις δυνάμεις. Οι συγκρούσεις είναι πολλές και οι αγγλικές δυνάμεις επιβάλλουν σκληρά μέτρα στο νησί. Η διεθνής κοινότητα αδυνατεί να βρει λύση.
Τελικά, το 1960, η Κύπρος ανακηρύσσεται ανεξάρτητη δημοκρατία, με πρόεδρο τον αρχιεπίσκοπο Μακάριο. Σημαντικά προβλήματα εμφανίζονται όμως στις σχέσεις των δύο κοινοτήτων που κατοικούν στο νησί και αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα, τους Ελληνοκύπριους που υπερτερούν αριθμητικά και τους Τουρκοκύπριους.
Τον Ιούλιο του 1974, η ελληνική χούντα προσπαθεί με πραξικόπημα να ανατρέψει τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία εισβάλλει τότε στην Κύπρο και τα στρατεύματα της καταλαμβάνουν το βόρειο τμήμα του νησιού. Σχηματίζουν εκεί ένα τουρκοκυπριακό κράτος, το οποίο δεν αναγνωρίζεται από τη διεθνή κοινότητα. Μεγάλος αριθμός Ελληνοκυπρίων εκτοπίζεται βίαια και το νησί διχοτομείται.
Από τότε η Κύπρος παραμένει διχοτομημένη και το κυπριακό πρόβλημα άλυτο. Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαική Ένωση, το 2004, δίνει νέες ελπίδες για τη λύση του ζητήματος.
